Idee!!
31 Augusts 2001 zaten we buiten te kletsen op het grasveld naast school. En toen kregen we ineens het idee om een huttentocht te gaan maken! 't Was nog wel even twijfelen, want we wisten niet zeker of we wel zouden mogen en of we er geld voor hadden: 2 weken met z'n drietjes door de bergen lopen is ook niet niks...
Even voorstellen:
Wij zijn 3 meisjes: Marijn, Femke en Irene, van resp. 18, 18 en 17 jaar oud. We wonen alledrie in Eindhoven, dus ons verhaal speelt zich daar af...
Wandelingen
We moesten natuurlijk eerst bedenken welke wandeling we wilden maken. Daarvoor zijn we naar de NKBV bieb geweest. De NKBV is de Nederlandse klim- en bergsportvereniging. Om in hun bieb boeken te mogen lenen moet je eerst lid worden. Dat hebben we dus gedaan. Dat bleek later zeer nuttig te zijn, want bij het lidmaatschap kan je ook een goedkope reisverzekering krijgen en je krijgt korting in de hutten (voor volwassenen scheelt het 50%, jongeren hoeven zelfs maar een kwart van de normale prijs te betalen). Toen zijn we dus naar die bibliotheek gegaan. Er waren daar erg aardige mensen die ons even wegwijs hebben gemaakt in de boeken en ons nog wat raad gaven. Na het doorlezen van heel wat boekjes hadden we bedacht dat we graag de Hohenwege 9 in de Dolomieten wilden lopen, want dat leek ons een wandeling die goed te doen is en hij heeft kleine etappes met veel berghutten onderweg. Die Hohenwege loopt in Oost-Westelijke richting, terwijl de meeste andere Hohenwegen in Noord-Zuid richting lopen.
Oefenen
We moesten ook oefenen met wandelen en zo. Daarvoor hebben we gewoon wandelingen gemaakt in Nederland. Meestal met rugzak. We zijn op verschillende plaatsen in Nederland gaan wandelen, NS-wandelingen en stukken van het Pieterpad. Ook hebben we 1 keer een stukje van het Vennekenspad gedaan, het stuk dicht bij Eindhoven, maar dat werkte niet helemaal, want er was een brug weg en toen moesten we een heel stuk door een weiland en over prikkeldraad heen en zo (was eigenlijk wel heel erg leuk om te doen, maar ik kan me voorstellen dat niet iedereen dat nou helemaal fantastisch vindt...) Het einde van die tocht was ook nogal saai, want dat liep een heel stuk door Breugel, dus dat was asfalt trappen...
Uitrusting
Ondertussen moesten we natuurlijk ook onze uitrusting bij elkaar zoeken: rugzakken, bergschoenen, zaklampjes, lakenzakken, tubes voor jam en chocopasta, wandelsokken,... Dat was een flinke hap uit ons budget! Uiteindelijk hadden we een hele lijst met spullen die allemaal mee moesten. En dat moet je dan allemaal 2 weken gaan meeslepen op je rug...
Cursus
Bij de NKBV kon je een cursus bergwandelen doen. Die was best nuttig. We hebben eerst wat algemeens geleerd over bergwandelen, er was een avond over het weer, over de uitrusting, over EHBO en over kaart- en kompaslezen. Daarna was er nog een oefendag: op een zondag konden we een soort speurtocht doen met kaart en kompas, dat was heel leuk en ook goed om te oefenen!
Probleem...
Na al die voorbereiding kwam de vakantie toch dichterbij, en we wilden onze vakantie wel eens goed gaan voorbereiden, dus wij gingen naar de boek- en kaartwinkel om een boekje en een kaart te halen van de Dolomieten. De kaart was vlug gevonden, maar het boekje hadden ze daar niet meer. Dus gingen we maar naar een andere boekwinkel. Daar hadden ze het ook al niet... Dus we gingen maar naar Bever. Daar hadden ze het ook niet, maar ze zouden het boekje wel bestellen en dan bellen als het er was. Na een heleboel weken wachten was er nog steeds geen telefoontje, dus we gingen nog maar eens naar Bever. Daar was het boekje inderdaad nog niet, dus ze belden naar een ander filiaal. Daar hadden ze het ook niet, maar ze konden ons wel vertellen dat dat boekje in herdruk was en pas in augustus weer opnieuw werd gedrukt. Dus de enige mogelijkheid was om winkels overal in het land te bellen om te vragen of ze het daar nog hadden. Nergens hadden ze het boekje, dus wij baalden... Dan maar niet naar de Dolomieten! We brachten de kaart terug (de man van de kaartwinkel wou hem gelukkig nog terug nemen) en we gingen op zoek naar een andere bestemming. Toen dachten we eerst aan de Ardennen. Dus we gingen even wat boekjes bekijken over de Ardennen en we haalden weer wat boekjes in de NKBV-bieb. Weer een probleem: daar waren geen goedkope slaapplaatsen, alleen hotels, en die lagen vrij ver van elkaar af. Op internet waren wel wat tochten te vinden van mensen die daar hadden gelopen, maar die gebruikten meestal 1 of 2 auto's en dat konden wij echt niet! Maar gelukkig hadden de ouders van Femke een oplossing: we konden ook naar de Karwendel in Oostenrijk gaan. Dan kon je gewoon naar Innsbruck gaan en daar in de kaart- en boekwinkel een kaart en een wandelboekje kopen.
Reisverslag
Ok, hier komt mijn hele reisverslag, de getypte versie van wat ik in Oostenrijk heb geschreven dus...
Dag 1: lang
5 uur: opgestaan... te vroeg... vlug wassen en aankleden, wat boterhammen naar
binnen werken en naar het station...
5.45 uur: veel te vroeg op het station natuurlijk...
6.07 uur: De trein vertrekt vanaf spoor 2 naar Venlo. Voor 1 keer netjes op
tijd! In Venlo moesten we overstappen op een Duitse trein richting Keulen. Eerst
hadden we vertraging, want er was iets met de locomotief of zo, maar we kwamen
toch op tijd in Keulen aan. Daar moesten we normaal 50 minuten wachten, maar de
trein had een kwartier vertraging. We vertrokken in Keulen om ongeveer 9.35 uur.
Na veel verspatung kwamen we om 18 uur in Innsbruck aan. Van heel de dag in de
trein word je GAAR! We zijn eerst naar de jeugdherberg gegaan. DAar was er een
beetje een misverstand en hij (de uitbater) wou ons in een veel duurdere kamer
plaatsen. Na wat uitleg kwamen we toch in de goedkoopste kamer (15,60 euro). Met
drie personen in een kamer van zeven, best relaxed! Na wat tas ombouwen zijn we
de stad in gegaan om eten te zoeken. We hebben pizza gegeten. Een keigroot stuk
voor maar weinig geld! (zoals het hoort met pizza :-D ) Daarna nog een ijsje
gegeten en toen gingen we weer naar de jeugdherberg. Eerst ff de kaart
bestudeerd en daarna gedoucht in de krappe maar toch best fijne douches. Om 22
uur zijn we maar gaan slapen, want de volgende ochtend moesten we er weer vroeg
uit om op tijd te zijn voor het ontbijt!
Dag 2: zwaar
Lekker geslapen. Daarna ff gewassen en aangekleed en toen ontbeten. Toen zijn we
Innsbruck in gegaan. Met de zware rugzak... Want we moesten uit de
jeugdherberg! Eerst liepen we langs een winkel waar ze Obst und Gemuse
verkochten. Daar maar ff wat appels gekocht. De man achter de toonbank bleek
Nederlands te zijn! Na die winkel kwamen we voorbij een supermarkt, waar we een
brood kochten. Daarna gingen we verder naar de 'I' in het station. Daar hing een
kaart, maar die was niet zo goed. Gelukkig kon de meneer achter de balie ons de
weg wijzen naar een reisboekwinkel. (als je uit het station komt gewoon
rechtdoor en dan de tweede rechts, in dezelfde straat als de Alpenverein) In die
boekwinkel hebben we een kaart en een boekje gekocht. De Alpenverein was 10
meter verderop in die straat, dus daar zijn we ook even naar binnen gegaan om
naar het weer te informeren. De mevrouw daar zei dat als het stopte met waaien,
dat het dan ging regenen. In de boekwinkel hadden we al besloten dat we naar
Hoghzirl wilden (dorpje in de buurt van Innsbruck), dus we gingen weer naar het
station. Er reed gewoon een trein (10.58 uur) naar Hoghzirl! Toen we in Hoghzirl
aan kwamen zijn we meteen op weg gegaan naar de Neue Magdeburger Hutte, maar
omdat we niet wisten of we dat zouden halen, wilden we ook langs de Brentall
Hutte lopen. Toen we daar na veel zwaar klimmen waren, bleek het een gewoon huis
te zijn en niet een Hutte. Dus liepen we maar door. Even later zijn we toch
gestopt om de helft van het brood en een blikje leverpastei en een beetje jam op
te eten. Dat smaakte! na 3/4 uur gingen we weer verder. Het was toen nog maar
ongeveer 1,5 uur (we hadden al ongeveer 1 uur achter de rug). Die verdere weg
was heel saai: het was een gewone grindweg. Die leek helemaal niet stijl, maar
was het zeker wel! Dat was vrij zwaar... Het begin van de wandeling was veel
zoeken, vooral omdat we nog langs Brentall Rasthaus wilden, maar dat was wel een
heel leuk stuk. In de Neue Magdeburger was het vrij rustig. De overnachting
kostte 4 euro. We hadden een 'lager' gevraagd, maar uiteindelijk kwamen we toch
in een Zimmer terecht. Fruhstuck (ontbijt) was nog eens 5,50 euro. Toen we
aankwamen hebben we eerst even de kaart en het boekje goed bestudeerd. We vonden
uit dat alleen tekentje van een hut waar een H. achter stond echt hutten waren.
En toen waren er ineens heel wat minder hutten! Ook de weg naar Solsteinhaus,
die we de volgende dag wilden doen, kon wel eens heel moeilijk worden. Na het
kijken gingen we eten: Kaiserschmarren mit Apfelmus (kleine stukjes pannenkoek
met appelmoes en zwartebessensaus). Heel lekker! En zeker genoeg!! We dachten
dat we behalve 1 man de enigen waren die bleven slapen, maar toen we even buiten
gingen kijken, lag er ineens een hele berg rug- en slaapzakken in de gang! Die
waren van een hele groep kinderen die ook bleven slapen in de hut. Buiten liepen
koeien in een échte Alpenwei! Toen we weer terug waren gingen we wat puzzelen
en lezen en zo. Er kwamen nog wat gasten en daarna gingen er 2 mannen gitaar en
accordeon spelen en de rest ging zingen. Heel gezellig. En ja, Oostenrijkers
kunnen echt jodelen... Om half 9 lagen we doodop in bed en we sliepen
bijna meteen. Om 7 uur de volgende ochtend werden we weer gewekt door hordes
kinderen die door de gang renden...
Dag 3: eng
---- De rest komt nog, maar nu nog niet :-) ----